Arthritis rheumatoid
توضیح کلی
آرتیت روماتویید عبارت است از یک بیماری طولانی مدتکه طی آن مفصل به همراه عضلات، غشاهای پوشاننده و غضروف متأثر میشوند.گاهی چشم و رگهای خونی نیز درگیر میشوند. این بیماری سه برابر در زنانشایعتر است و معمولاً بین سنین 60-20 سالگی رخ میدهد. حداکثر بروز آن درسنین 40-35 سالگی است.
علایم شایع
شروع آهسته یا ناگهانی:
قرمزی، درد، گرمی و درد به همگام لمس در یک یا تماممفاصل فعال در دست، مچ دست، آرنج، شانه، پا، و مچ پا
خشکی صبحگاهی
تب پایین
وجود برآمدگیهایی زیر پوست (گاهی)
علل
ناشناخته است، ولی این بیماری احتمالاً منشاِءخودایمنی دارد.
عوامل افزایش دهندة خطر
سابقة خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماریهایخودایمن
عوامل ژنتیک، مثل نقص در دستگاه خودایمنی
زنان در سنین 50-20 سالگی
استرس عاطفی میتواند باعث شعلهور شدن بیماری شود
پیشگیری
هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد
عواقب مورد انتظار
بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشد و این بیماری درحال حاضر قابل علاج نیست، اما با تشخیص زودهنگام، میتوان درد بیمار راتخفیف داد، از بروز ناتوانی و معلولیت جلوگیری به عمل آورد، و عمر طبیعیتوأم با فعالیت را برای بیمار به ارمغان آورد.
با درمان محافظهکارانه، علایم در 75% بیماران در عرضیک سال بهبود مییابند. اما حدود 10%-5% بیماران، علی رغم درمان، نهایتاًمعلولیت پیدا خواهند نمود.
عوارض احتمالی
اختلال بینایی
تغییر شکل مفصل به طور دایمی و از کارافتادگی بیمار
داروهای مورد استفاده در درمان میتوانند عوارضی بههمراه داشته باشند، مثل مشکلات در معده، و مشکلات ناشی از استفادة طولانیمدت از استریید.
کمخونی متوسط
درمان
اصول کلی
انجام آزمایش خون برای بررسی وجود «عامل روماتویید»
استفاده از آتل به هنگام خواب میتواند در حمایت و حفاظت از مفصل دچاربیماری کمککننده باشد.
استفاده از دستکش در شب برای حفظ گرما
تخفیف درد با گرما مثلاً استفاده از حوله آب داغ، لامپ تولید کنندة، یااستخر آب گرم
اگر تشک سفت ندارید، یک تختة ضخیم چندلا زیر تشک خود قرار دهید.
به فکر نقل مکان به آب و هوای خشک باشید. هوای مرطوب علایم را بدترمیکند.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروییدی، از جمله آسپیرین وسایر سالیسیلاتها؛ ترکیبات طلا؛ داروهای سرکوب کنندة ایمنی
داروهای کورتیزونی معمولاً درد را به طور سریع و مؤثربرای مدت کوتاهی برطرف میکنند، اما در استفاده طولانیمدت، کمتر اثر بخشهستند. این داروها نمیتوانند از تخریب پیش روندة مفصل جلوگیری کنند، و گاهیاثرات جانبی زیانباری به بار میآورند. توجه داشته باشید که تزریقکورتیزون به داخل مفصل نیز درد را فقط به طور موقتی بهبود میبخشد.
فعالیت
تا زمانی که تب وسایر علایم شعلهور شدن بیماری ناپدید نگشتهاند، در رختخواب به استراحتبپردازید، مگر برای رفتن به توالت
پس از آن فعالیت خودرا از سر بگیرید ، اما در طی روز اوقاتی را برای استراحت اختصاص دهید. هر شبحداقل 12-10 ساعت بخوابید. خود را زیاده از حد خسته نکنید.
به هنگام ایستادن،راه رفتن، و نشستن، بدن خود را راست نگاه دارید.
حتیالمقدور به طورفعال ورزش کنید تا قدرت عضلانی و حرکت مفصل تا حد امکان حفظ شود. شدتفعالیت را به تدریج به حد توصیه شده برسانید. ورزش در استخر آب گرم برایخشکی مفاصل خوب است.
مفصل معلول شده راباید به طور غیر فعال (بدون استفاده از عضلات حرکتدهندة آن مفصل) حرکتداد تا بدینوسیله از انقباض دایمی و جمعشدگی عضلات جلوگیری شود.
رژیم غذایی
یکی رژیم غذایی عادی و متعادل داشته باشید. از رویآوردن به رژیمهای مد روز برای آرتریت، که اتفاقاً زیاد هم هستند، خودداریکنید. اگر چاق هستید وزن خود را کم کنید. چاقی باعث وارد آمدن فشار به مفصلمیشود.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آرتریتروماتویید را دارید.
اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد: ـ تب عارضشود، یا علایم در مفاصلی که قبلاً درگیر نبودهاند پدیدار شوند. ـ اگر دچارعلایم جدید و غیر قابل کنترل شده اید. توجه داشته باشید که داروهای مورداستفاده در درمان ممکن است اثرات جانبی به همراه داشته باشند.